het controleren van de temperatuursensor voor de ECU
wat heb je nodig:
- de temperatuursensor die je wil controleren
- een multimeter die weerstand kan meten (kilo-Ohm)
- notitieblok en pen
- een thermometer die van -20°C tot +80°C kan
- een vriezer (-20°C)
- fornuis en pan water (80°C) en ijzerdraadje
De reden / aanleiding:
of, waarom je dit zou kunnen doen.
Tijdens het rijden ging het motormanagementlampje (CEL) branden. Het 'motortje' in het midden.
De motor bleef het gewoon doen. En hij ging ook vanzelf weer uit. Dus op zich weinig aan de hand. Een paar dagen later weer... Dus de foutcodes uit de ECU uitgelezen. Foutcode 9: thermosensor. Eerst de ECU gereset om te zien of dit niet een oude code was die er nog in zat. De volgende dag kort na het wegrijden; weer 'Check Engine'. Weer uitgelezen... weer foutcode 9.
Om gelijk een nieuwe sensor te halen is zonde van het geld als je er nog een aantal hebt liggen. Maar dan moet je wel weten of deze (of de oude) het wel doen. Dus ik wil deze controleren voordat ik ze er in doe, om zeker te weten dat ik er geen oude, defecte, in steek.
En je kunt deze procedure natuurlijk ook gebruiken om jouw eigen sensor te controleren voordat je een nieuwe koopt.
Eerst even een stukje over de temperatuursensoren van een MX-5 / Miata en met name tot bouwjaar 1994. De MX-5 / Miata tot '94 heeft maar liefst drie thermosensoren
- ééntje voorop het blok, bovenop het thermostaathuis. Deze is meestal grijs of zwart. Deze dient om de ventilator achter de radiator aan te sturen. Als de motortemperatuur te hoog oploopt zorgt deze sensor er voor dat de ventilator gaat draaien, daardoor krijg je koeling en zal de motortemperatuur weer dalen. Als je de draad aan deze sensor (in het stekkertje dus) aan een massa legt zal de ventilator blijven draaien. Je kunt dit in noodgevallen gebruiken om (extra) koeling te forceren.
- een kleine sensor links achter op het blok (bijrijderszijde) met een zwart stekkertje (enkele draad). Deze stuurt de temperatuur-meter van het dashboard aan. Dus wat je afleest in de auto wordt aangestuurd door deze sensor. Als het metertje in de auto niet werkt is dit hoofdverdachte nummer één.
- een grote(re) groene midden achter op het blok. Onder de bobine. Deze heeft ook een groene stekker. Twee draden. Deze sensor stuurt de motortemperatuur naar de computer (ECU).
In mijn geval gaf de computer aan dat er een onverwachte situatie was. Check Engine lampje ging aan en foutcode (9) werd opgeslagen in het geheugen. De groene sensor of aanverwant circuit of bedrading is dus hoofdverdachte.
De controleprocedure is vrij simpel. Je dient met een multimeter de weerstand over de twee pennen op de sensor te meten. Je meet in kilo-ohm, kΩ.
Dit dient ter controle te gebeuren bij drie verschillende temperaturen, -20°C, 20°C en 80°C.
In mijn werkplaatsje één en ander bij elkaar gezocht en maar vast begonnen met de eerste meting. Het was tussen de acht en tien graden. en dit leverde de volgende waarden op:
meetwaarden bij ca. 10°C | |
sensor 1 | 4,64 kΩ |
sensor 2 | 4,42 kΩ |
sensor 3 | 4,49 kΩ |
Daarna thuis verder. De drie sensoren in de vriezer gelegd met een thermometertje erbij. Om te zien of ik die -20C zou halen:
Wonder boven wonder lukte dat vrij aardig. Één voor één de sensoren uitgenomen ze zo snel mogelijk gemeten:
meetwaarden bij ca. -18°C | |
sensor 1 | 14,5 kΩ |
sensor 2 | 14,6 kΩ |
sensor 3 | 14,6 kΩ |
Het verbaasde me hoe snel de temperatuur weer oploopt. Je ziet de weerstand gewoon afnemen met je multimeter. Na 30 seconden al rond de -12 graden.
Om de temperatuur ook te meten bij 80°C buig je met een ijzerdraadje een harnasje om de sensor(en) op te hangen aan de rand van een pannetje water. Daarna voorzichtig vullen tot zo'n beetje het schroefdraad onder water staat. Vervolgens met een thermometer erbij opwarmen tot de juiste temperatuur.
Éénmaal op de juiste temperatuur gekomen kan je de pan het beste van het fornuis nemen. Het water blijft nog weel even heet. En je voorkomt hiermee dat het nog (veel) warmer wordt.
Vanwege de hoge temperatuur heb ik deze 'zo' gemeten. Dus de meetpennen tegen de sensor in het pannetje gehouden:
meetwaarden bij ca. 80°C | |
sensor 1 | 0,31 kΩ |
sensor 2 | 0,30 kΩ |
sensor 3 | 0,32 kΩ |
Hiermee is de meetreeks compleet en kunnen we die vergelijken met de waarden uit het werkplaatshandboek:
meettemperatuur | -20°C | 10°C | 20°C | 80°C |
sensor 1 | 14,5 kΩ | 4,64 kΩ | 0,31 kΩ | |
sensor 2 | 14,6 kΩ | 4,42 kΩ | 0,30 kΩ | |
sensor 3 | 14,6 kΩ | 4,49 kΩ | 0,32 kΩ | |
ijkwaarde | 14,6 tot 17,8 kΩ | 2,2 tot 2,7 kΩ | 0,29 tot 0,35 kΩ |
Hieruit blijkt gelukkig dat alle drie de sensoren goed zijn. Dus deze kan ik zonder problemen monteren.